نکته ها, بایدها و نبایدها در فصل زمستان
زمستان - احتیاط - پیشگیری
لازمه کوهنوردی فنی در زمستان دقت بیشتر و رعایت نکات ایمنی و همچنین تدارک مناسب است . هنگام بستم کوله خود برای یک برنامه زمستانی (خواه فنی و خواه ساده) باید به یاد داشته باشیم هیچوقت نمی توان با قاطعیت در زمستان طول یک برنامه را پیش بینی نمود.
کوهنوردی شاید تنها شکل گردشگری ورزشی باشد که فصل و زمان و آب و هوا نمی شناسد. برای طبیعت گردان کوهنورد، سفر در برف همانقدر جذاب است که کوهپیمایی زیر تیغ آفتاب! با این حال کوهنوردی در زمستان ریزه کاری هایی دارد که باید از آنها باخبر باشید.
به‌طور کلی، استفاده از پوشاک، کفش مناسب، همراه داشتن تغذیه کافی و اصولی، اجتناب از صعود انفرادی و ادامه آن در شرایط جوی نامناسب و اجتناب از عزیمت به مسیرهای ناشناخته و بیراهه، اطلاع‌رسانی به خانواده‌ها در طول مسیر و زمان صعود، هماهنگی و اعلام برنامه و زمان‌بندی با هیات کوهنوردی استان یا شهرستان و همراه داشتن شماره تماس نیروهای امدادی و انتظامی منطقه از مواردی است که فدراسیون کوهنوردی در روزهای زمستانی به کوهنوردان توصیه می‌کند.
چه لباسی مناسب کوهنوردی در فصل زمستان است؟
همراه داشتن پوشاک گرم و مناسب، یکی از نکات اصلی کوهنوردی در فصل زمستان است. سر و پا دو عضو مهم‌اند که محافظت از آنها ضروری است. حتما باید یک جوراب ضخیم، ترجیحا از نخ‌های طبیعی بپوشیم چرا که پوشیدن دو جفت جوراب روی هم کار مناسبی نیست زیرا عرق پا دیرتر جذب می‌شود و تاول به وجود می‌آید. علاوه بر جوراب‌های مناسب کوهنوردی زمستانی، باید یک جفت کفش مناسب هم بپوشیم که توانایی مقاومت روی برف و یخ را داشته باشد و لایه شوک‌گیر و عاج کفش بتواند از لیز خوردن ما جلوگیری کند و در عین حال، گرم و سبک باشد. دستکش مناسب و ضدآب و کلاهی را که سر و گوش‌ها را گرم نگه می‌دارد، نباید فراموش کنیم. لباس نیز باید مناسب کوهنوردی در زمستان باشد. صورت و چشم‌ها را باید به وسیله پوشش‌های مخصوص صورت و عینک‌های مخصوص کوهنوردی در زمستان بپوشانیم تا دچار برف‌کوری نشویم.
نوع تغذیه کوهنوردان در فصل زمستان متفاوت است؟
در ورزش کوهنوردی هیچ سفارش استانداردی مبنی بر نوع تغذیه کوهنوردان وجود ندارد و مهم‌ترین اصل، ذایقه فرد در ارتفاع است اما در فصل زمستان باید از غذاهایی استفاده کرد که افت دمای بدن را به حداقل می‌رسانند و انرژی‌زا هستند مانند شیر گرم و عسل. استفاده از آب کافی و فراوان به همراه مولتی ویتامین‌ها، خوردن غذاهای مایع و نرم، استفاده از مواد قندی و انرژی‌زا و استفاده از نمک در طول برنامه‌های کوهنوردی که در ایجاد تعادل الکترولیتی بدن نقش به سزایی دارد و از بروز خستگی و کوفتگی مفرط عضلات پیشگیری کند، مصرف انواع سبزی‌ها و میوه‌های تازه و کمپوت شده که از بروز مشکلات گوارشی جلوگیری کند توصیه می‌شود. در صورت بروز آلکالوز تنفسی در حین صعود که ناشی از تنفس‌های سریع و عمیق است، استفاده از مواد ترش بسیار کمک کننده است. در ارتفاعات نباید از قهوه، الکل و چای سبز استفاده کرد و بهتر است مخلوطی از دو سوم آب و یک سوم از انواع آب میوه را جایگزین آنها کنیم. اما به‌طور کلی با توجه به ارتفاع محیط، انرژی متوسط مورد نیاز یک کوهنورد با وزن ۷۰ کیلوگرم حدود ۳۵۰۰ تا ۵۰۰۰ کیلوکالری است که ۶۰ تا ۷۰ درصد این انرژی را باید از کربوهیدرات‌ها، ۲۰ تا ۲۵ درصد آن را از چربی‌ها و ۱۵ تا ۲۰ درصد را نیز از پروتئین‌ها تامین کرد.
راه رفتن در برف
- آرام حركت كنید و هیچ سنگی را به پایین نغلتانید. شما باید انرژی خود را به سه قسمت تقسیم کنید: انرژی صعود، انرژی فرود و انرژی ذخیره و در هنگام حركت، گامی ثابت و یكنواخت را بردارید، به طوری كه بتوانید ساعت ها آن را حفظ كنید بدون آنكه توقفی داشته باشید یا بدنتان عرق كند.
- در سر بالایی از تند رفتن خودداری كنید، در شیبهای تند در موقع بالا رفتن و حتی پایین آمدن با قدمهای كوتاه و به صورت مارپیچ حركت كنید.
چگونه هنگام راه رفتن روی یخ لیز نخوریم...؟
جمع آوری شده توسط: پویا صفری
